Synonimen: aanharken, opharken, rijven, uitkammen
Wurdsoarte | tiidwurd |
---|
Utspraak | /ˈɦɑrkən/ |
---|
Ofbreking | har·ken |
---|
Ferfoarming
Oantoanende foarm |
---|
Notiid | Doetiid |
---|
(ik) hark | (ik) harkte |
(jij) harkt | (jij) harkte |
(hij) harkt | (hij) harkte |
(wij) harken | (wij) harkten |
(jullie) harken | (jullie) harkten |
(gij) harkt | (gij) harktet |
(zij) harken | (zij) harkten |
Oanfoegjende foarm |
---|
Notiid | Doetiid |
---|
(dat ik) harke | (dat ik) harkte |
(dat jij) harke | (dat jij) harkte |
(dat hij) harke | (dat hij) harkte |
(dat wij) harken | (dat wij) harkten |
(dat jullie) harken | (dat jullie) harkten |
(dat gij) harket | (dat gij) harktet |
(dat zij) harken | (dat zij) harkten |
hjittende foarm |
---|
Iental/Meartal | Meartal |
---|
hark | harkt |
Mulwurden |
---|
Nomulwurd | Doemulwurd |
---|
harkend, harkende | (hebben) geharkt |