Synonimen: de dood vinden, eraan gaan, omkomen, óndergaan, sneven, te gronde gaan, verongelukken, het leven laten, het leven verliezen
| Wurdsoarte | tiidwurd |
|---|
| Utspraak | /vərˈɣan/ |
|---|
| Ofbreking | ver·gaan |
|---|
Ferfoarming
| Oantoanende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (ik) verga | (ik) verging |
| (jij) vergaat | (jij) verging |
| (hij) vergaat | (hij) verging |
| (wij) vergaan | (wij) vergingen |
| (jullie) vergaan | (jullie) vergingen |
| (gij) vergaat | (gij) vergingt |
| (zij) vergaan | (zij) vergingen |
| Oanfoegjende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (dat ik) verga | (dat ik) verginge |
| (dat jij) verga | (dat jij) verginge |
| (dat hij) verga | (dat hij) verginge |
| (dat wij) vergaan | (dat wij) vergingen |
| (dat jullie) vergaan | (dat jullie) vergingen |
| (dat gij) vergaat | (dat gij) verginget |
| (dat zij) vergaan | (dat zij) vergingen |
| Mulwurden |
|---|
| Nomulwurd | Doemulwurd |
|---|
| vergaand, vergaande | (zijn) vergaan |
Hoe is het eerste schip vergaan?
Het was eenvoudig een wonder dat het scheepje niet verging.
Daarom bijvoorbeeld forceerden ze een deur van een moskee die volgens de inwoners van Timboektoe gesloten moest blijven, omdat anders de wereld zou vergaan.