Synonyms: gappen, jatten, stelen, zich vergrijpen aan
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ɔntˈfremdə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ont·vreem·den |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) ontvreemd | (ik) ontvreemdde |
| (jij) ontvreemdt | (jij) ontvreemdde |
| (hij) ontvreemdt | (hij) ontvreemdde |
| (wij) ontvreemden | (wij) ontvreemdden |
| (jullie) ontvreemden | (jullie) ontvreemdden |
| (gij) ontvreemdt | (gij) ontvreemddet |
| (zij) ontvreemden | (zij) ontvreemdden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) ontvreemde | (dat ik) ontvreemdde |
| (dat jij) ontvreemde | (dat jij) ontvreemdde |
| (dat hij) ontvreemde | (dat hij) ontvreemdde |
| (dat wij) ontvreemden | (dat wij) ontvreemdden |
| (dat jullie) ontvreemden | (dat jullie) ontvreemdden |
| (dat gij) ontvreemdet | (dat gij) ontvreemddet |
| (dat zij) ontvreemden | (dat zij) ontvreemdden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| ontvreemd | ontvreemdt |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| ontvreemdend, ontvreemdende | (hebben) ontvreemd |
De koning nam het bericht dat het lijk van de dief was ontvreemd, hoog op.
En er is niets ontvreemd?