Synonyms: aflaten, ophouden, stoppen, uitscheiden met, stoppen met, wijken, afbreken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈœy̯tsxɛi̯(d)ə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | uit·schei·den |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) schei uit, scheid uit | (ik) scheed uit |
| (jij) scheidt uit | (jij) scheed uit |
| (hij) scheidt uit | (hij) scheed uit |
| (wij) scheiden uit | (wij) scheden uit |
| (jullie) scheiden uit | (jullie) scheden uit |
| (gij) scheidt uit | (gij) scheedt uit |
| (zij) scheiden uit | (zij) scheden uit |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) uitscheide | (dat ik) uitschede |
| (dat jij) uitscheide | (dat jij) uitschede |
| (dat hij) uitscheide | (dat hij) uitschede |
| (dat wij) uitscheiden | (dat wij) uitscheden |
| (dat jullie) uitscheiden | (dat jullie) uitscheden |
| (dat gij) uitscheidet | (dat gij) uitschedet |
| (dat zij) uitscheiden | (dat zij) uitscheden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| schei uit, scheid uit | scheidt uit |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| uitscheidend, uitscheidende | (zijn) uitgescheden |
Schei uit over die sleutel!
U moet ermee uitscheiden.
Ik schei ermee uit.
Schei uit met je gewauwel!