Synonyms: aflaten, stoppen, uitscheiden, uitscheiden met, stoppen met, wijken, afbreken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɔpɦɑu̯də(n)/, /ˈɔpɦɑu̯ʋə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | op·houd·en |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) hou op, houd op | (ik) hield op |
| (jij) houdt op | (jij) hield op |
| (hij) houdt op | (hij) hield op |
| (wij) houden op | (wij) hielden op |
| (jullie) houden op | (jullie) hielden op |
| (gij) houdt op | (gij) hieldt op |
| (zij) houden op | (zij) hielden op |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) ophoude | (dat ik) ophielde |
| (dat jij) ophoude | (dat jij) ophielde |
| (dat hij) ophoude | (dat hij) ophielde |
| (dat wij) ophouden | (dat wij) ophielden |
| (dat jullie) ophouden | (dat jullie) ophielden |
| (dat gij) ophoudet | (dat gij) ophieldet |
| (dat zij) ophouden | (dat zij) ophielden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| hou op, houd op | houdt op |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| ophoudend, ophoudende | (hebben) opgehouden |
Het sneeuwen had gelukkig opgehouden en de maan scheen kil over de witte natuur, zodat het zicht helder was.
Het geluid hield op.
Met het vallen van de duisternis nam de wind af en ook de regen hield op.