Synonyms: breken, dóórbreken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈstɵɡbrekə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | stuk·bre·ken |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) breek stuk | (ik) brak stuk |
| (jij) breekt stuk | (jij) brak stuk |
| (hij) breekt stuk | (hij) brak stuk |
| (wij) breken stuk | (wij) braken stuk |
| (jullie) breken stuk | (jullie) braken stuk |
| (gij) breekt stuk | (gij) braakt stuk |
| (zij) breken stuk | (zij) braken stuk |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) stukbreke | (dat ik) stukbrake |
| (dat jij) stukbreke | (dat jij) stukbrake |
| (dat hij) stukbreke | (dat hij) stukbrake |
| (dat wij) stukbreken | (dat wij) stukbraken |
| (dat jullie) stukbreken | (dat jullie) stukbraken |
| (dat gij) stukbreket | (dat gij) stukbraket |
| (dat zij) stukbreken | (dat zij) stukbraken |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| breek stuk | breekt stuk |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| stukbrekend, stukbrekende | (hebben) stukgebroken |