Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈnakaːrtə(n)/ |
Hyphenation | na·kaar·ten |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) kaart na | (ik) kaartte na |
(jij) kaart na | (jij) kaartte na |
(hij) kaart na | (hij) kaartte na |
(wij) kaarten na | (wij) kaartten na |
(jullie) kaarten na | (jullie) kaartten na |
(gij) kaart na | (gij) kaarttet na |
(zij) kaarten na | (zij) kaartten na |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) nakaarte | (dat ik) nakaartte |
(dat jij) nakaarte | (dat jij) nakaartte |
(dat hij) nakaarte | (dat hij) nakaartte |
(dat wij) nakaarten | (dat wij) nakaartten |
(dat jullie) nakaarten | (dat jullie) nakaartten |
(dat gij) nakaartet | (dat gij) nakaarttet |
(dat zij) nakaarten | (dat zij) nakaartten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
kaart na | kaart na |
Participles | |
Present participle | Past participle |
nakaartend, nakaartende | (hebben) nagekaart |
English | hold a post‐mortem |
---|---|
Esperanto | rezonadi postfakte |