Synonym: weerleggen
Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɔntˈsenyʋə(n)/ |
Hyphenation | ont·ze·nu·wen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) ontzenuw | (ik) ontzenuwde |
(jij) ontzenuwt | (jij) ontzenuwde |
(hij) ontzenuwt | (hij) ontzenuwde |
(wij) ontzenuwen | (wij) ontzenuwden |
(jullie) ontzenuwen | (jullie) ontzenuwden |
(gij) ontzenuwt | (gij) ontzenuwdet |
(zij) ontzenuwen | (zij) ontzenuwden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) ontzenuwe | (dat ik) ontzenuwde |
(dat jij) ontzenuwe | (dat jij) ontzenuwde |
(dat hij) ontzenuwe | (dat hij) ontzenuwde |
(dat wij) ontzenuwen | (dat wij) ontzenuwden |
(dat jullie) ontzenuwen | (dat jullie) ontzenuwden |
(dat gij) ontzenuwet | (dat gij) ontzenuwdet |
(dat zij) ontzenuwen | (dat zij) ontzenuwden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
ontzenuw | ontzenuwt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
ontzenuwend, ontzenuwende | (hebben) ontzenuwd |
Czech | vyvrátit |
---|---|
English | refute |
Esperanto | refuti |
Faeroese | mótprógva |
French | réfuter; rejeter |
German | refutieren; widerlegen; wiederlegen; hinterlegen |
Portuguese | refutar |
Saterland Frisian | wierlääse |
Spanish | refutar |