Synonyms: gereedkomen, afkomen
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈklaːrkomə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | klaar·ko·men |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) klaarkom | (ik) klaarkwam |
| (jij) klaarkomt | (jij) klaarkwam |
| (hij) klaarkomt | (hij) klaarkwam |
| (wij) klaarkomen | (wij) klaarkwamen |
| (jullie) klaarkomen | (jullie) klaarkwamen |
| (gij) klaarkomt | (gij) klaarkwaamt |
| (zij) klaarkomen | (zij) klaarkwamen |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) klaarkome | (dat ik) klaarkwame |
| (dat jij) klaarkome | (dat jij) klaarkwame |
| (dat hij) klaarkome | (dat hij) klaarkwame |
| (dat wij) klaarkomen | (dat wij) klaarkwamen |
| (dat jullie) klaarkomen | (dat jullie) klaarkwamen |
| (dat gij) klaarkomet | (dat gij) klaarkwamet |
| (dat zij) klaarkomen | (dat zij) klaarkwamen |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| klaarkomend, klaarkomende | (zijn) klaargekomen |