Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /parasjyˈteːrə(n)/ |
Hyphenation | pa·ra·chu·te·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) parachuteer | (ik) parachuteerde |
(jij) parachuteert | (jij) parachuteerde |
(hij) parachuteert | (hij) parachuteerde |
(wij) parachuteren | (wij) parachuteerden |
(jullie) parachuteren | (jullie) parachuteerden |
(gij) parachuteert | (gij) parachuteerdet |
(zij) parachuteren | (zij) parachuteerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) parachutere | (dat ik) parachuteerde |
(dat jij) parachutere | (dat jij) parachuteerde |
(dat hij) parachutere | (dat hij) parachuteerde |
(dat wij) parachuteren | (dat wij) parachuteerden |
(dat jullie) parachuteren | (dat jullie) parachuteerden |
(dat gij) parachuteret | (dat gij) parachuteerdet |
(dat zij) parachuteren | (dat zij) parachuteerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
parachuteer | parachuteert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
parachuterend, parachuterende | (hebben) geparachuteerd |
English | parachute |
---|---|
Esperanto | paraŝutigi |