Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈansxrɛi̯və(n)/ |
Hyphenation | aan·schrij·ven |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) schrijf aan | (ik) schreef aan |
(jij) schrijft aan | (jij) schreef aan |
(hij) schrijft aan | (hij) schreef aan |
(wij) schrijven aan | (wij) schreven aan |
(jullie) schrijven aan | (jullie) schreven aan |
(gij) schrijft aan | (gij) schreeft aan |
(zij) schrijven aan | (zij) schreven aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanschrijve | (dat ik) aanschreve |
(dat jij) aanschrijve | (dat jij) aanschreve |
(dat hij) aanschrijve | (dat hij) aanschreve |
(dat wij) aanschrijven | (dat wij) aanschreven |
(dat jullie) aanschrijven | (dat jullie) aanschreven |
(dat gij) aanschrijvet | (dat gij) aanschrevet |
(dat zij) aanschrijven | (dat zij) aanschreven |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
schrijf aan | schrijft aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanschrijvend, aanschrijvende | (hebben) aangeschreven |
English | instruct; notify; summon |
---|---|
Esperanto | ordoni skribe |
Spanish | notificar |