Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /əˈrœy̯tsin/, /ɛˈrœy̯tsin/ |
Hyphenation | er·uit·zien |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) eruitzie | (ik) eruitzag |
(jij) eruitziet | (jij) eruitzag |
(hij) eruitziet | (hij) eruitzag |
(wij) eruit zien | (wij) eruitzagen |
(jullie) eruit zien | (jullie) eruitzagen |
(gij) eruitziet | (gij) eruitzaagt |
(zij) eruit zien | (zij) eruitzagen |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) eruitzie | (dat ik) eruitzage |
(dat jij) eruitzie | (dat jij) eruitzage |
(dat hij) eruitzie | (dat hij) eruitzage |
(dat wij) eruit zien | (dat wij) eruitzagen |
(dat jullie) eruit zien | (dat jullie) eruitzagen |
(dat gij) eruit ziet | (dat gij) eruitzaget |
(dat zij) eruit zien | (dat zij) eruitzagen |
Participles | |
Present participle | Past participle |
eruit ziend, eruit ziende | (hebben) eruitgezien |