Part of speech | verb |
---|
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) vertroebel | (ik) vertroebelde |
(jij) vertroebelt | (jij) vertroebelde |
(hij) vertroebelt | (hij) vertroebelde |
(wij) vertroebelen | (wij) vertroebelden |
(jullie) vertroebelen | (jullie) vertroebelden |
(gij) vertroebelt | (gij) vertroebeldet |
(zij) vertroebelen | (zij) vertroebelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) vertroebele | (dat ik) vertroebelde |
(dat jij) vertroebele | (dat jij) vertroebelde |
(dat hij) vertroebele | (dat hij) vertroebelde |
(dat wij) vertroebelen | (dat wij) vertroebelden |
(dat jullie) vertroebelen | (dat jullie) vertroebelden |
(dat gij) vertroebelet | (dat gij) vertroebeldet |
(dat zij) vertroebelen | (dat zij) vertroebelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
vertroebel | vertroebelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
vertroebelend, vertroebelende | (hebben) vertroebeld |
English | trouble |
---|---|
Esperanto | malserenigi |
French | troubler |