Synonyms: aftakelen, aftuigen
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ɔnˈtakələ(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ont·ta·ke·len |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) onttakel | (ik) onttakelde |
| (jij) onttakelt | (jij) onttakelde |
| (hij) onttakelt | (hij) onttakelde |
| (wij) onttakelen | (wij) onttakelden |
| (jullie) onttakelen | (jullie) onttakelden |
| (gij) onttakelt | (gij) onttakeldet |
| (zij) onttakelen | (zij) onttakelden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) onttakele | (dat ik) onttakelde |
| (dat jij) onttakele | (dat jij) onttakelde |
| (dat hij) onttakele | (dat hij) onttakelde |
| (dat wij) onttakelen | (dat wij) onttakelden |
| (dat jullie) onttakelen | (dat jullie) onttakelden |
| (dat gij) onttakelet | (dat gij) onttakeldet |
| (dat zij) onttakelen | (dat zij) onttakelden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| onttakel | onttakelt |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| onttakelend, onttakelende | (hebben) onttakeld |