Synonyms: afbinden, losmaken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈlɔzbɪndə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | los·bin·den |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) losbind | (ik) losbond |
| (jij) losbindt | (jij) losbond |
| (hij) losbindt | (hij) losbond |
| (wij) losbinden | (wij) losbonden |
| (jullie) losbinden | (jullie) losbonden |
| (gij) losbindt | (gij) losbondt |
| (zij) losbinden | (zij) losbonden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) losbinde | (dat ik) losbonde |
| (dat jij) losbinde | (dat jij) losbonde |
| (dat hij) losbinde | (dat hij) losbonde |
| (dat wij) losbinden | (dat wij) losbonden |
| (dat jullie) losbinden | (dat jullie) losbonden |
| (dat gij) losbindet | (dat gij) losbondet |
| (dat zij) losbinden | (dat zij) losbonden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| bind los | bindt los |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| losbindend, losbindende | (hebben) losgebonden |