Synonyms: losbinden, losmaken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɑvbɪndə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | af·bin·den |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) bind af | (ik) bond af |
| (jij) bindt af | (jij) bond af |
| (hij) bindt af | (hij) bond af |
| (wij) binden af | (wij) bonden af |
| (jullie) binden af | (jullie) bonden af |
| (gij) bindt af | (gij) bondt af |
| (zij) binden af | (zij) bonden af |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) afbinde | (dat ik) afbonde |
| (dat jij) afbinde | (dat jij) afbonde |
| (dat hij) afbinde | (dat hij) afbonde |
| (dat wij) afbinden | (dat wij) afbonden |
| (dat jullie) afbinden | (dat jullie) afbonden |
| (dat gij) afbindet | (dat gij) afbondet |
| (dat zij) afbinden | (dat zij) afbonden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| bind af | bindt af |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| afbindend, afbindende | (hebben) afgebonden |