Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /vərˈvaɣə(n)/ |
Hyphenation | ver·va·gen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) vervaag | (ik) vervaagde |
(jij) vervaagt | (jij) vervaagde |
(hij) vervaagt | (hij) vervaagde |
(wij) vervagen | (wij) vervaagden |
(jullie) vervagen | (jullie) vervaagden |
(gij) vervaagt | (gij) vervaagdet |
(zij) vervagen | (zij) vervaagden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) vervage | (dat ik) vervaagde |
(dat jij) vervage | (dat jij) vervaagde |
(dat hij) vervage | (dat hij) vervaagde |
(dat wij) vervagen | (dat wij) vervaagden |
(dat jullie) vervagen | (dat jullie) vervaagden |
(dat gij) vervaget | (dat gij) vervaagdet |
(dat zij) vervagen | (dat zij) vervaagden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
vervaag | vervaagt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
vervagend, vervagende | (zijn) vervaagd |
English | blur; fade |
---|---|
Esperanto | malklariĝi |
German | unklar werden; trübe werden; sich trüben |