Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈamplɑkə(n)/ |
Hyphenation | aan·plak·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) plak aan | (ik) plakte aan |
(jij) plakt aan | (jij) plakte aan |
(hij) plakt aan | (hij) plakte aan |
(wij) plakken aan | (wij) plakten aan |
(jullie) plakken aan | (jullie) plakten aan |
(gij) plakt aan | (gij) plaktet aan |
(zij) plakken aan | (zij) plakten aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanplakke | (dat ik) aanplakte |
(dat jij) aanplakke | (dat jij) aanplakte |
(dat hij) aanplakke | (dat hij) aanplakte |
(dat wij) aanplakken | (dat wij) aanplakten |
(dat jullie) aanplakken | (dat jullie) aanplakten |
(dat gij) aanplakket | (dat gij) aanplaktet |
(dat zij) aanplakken | (dat zij) aanplakten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
plak aan | plakt aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanplakkend, aanplakkende | (hebben) aangeplakt |
Catalan | adherir; enganxar |
---|---|
English | paste up; placard; post; post up |
Esperanto | alglui |
French | agglutiner; coller |
German | ankleben; anleimen |
West Frisian | oanplakke |