Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɔpmakə(n)/ |
Hyphenation | op·ma·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) maak op | (ik) maakte op |
(jij) maakt op | (jij) maakte op |
(hij) maakt op | (hij) maakte op |
(wij) maken op | (wij) maakten op |
(jullie) maken op | (jullie) maakten op |
(gij) maakt op | (gij) maaktet op |
(zij) maken op | (zij) maakten op |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) opmake | (dat ik) opmaakte |
(dat jij) opmake | (dat jij) opmaakte |
(dat hij) opmake | (dat hij) opmaakte |
(dat wij) opmaken | (dat wij) opmaakten |
(dat jullie) opmaken | (dat jullie) opmaakten |
(dat gij) opmaket | (dat gij) opmaaktet |
(dat zij) opmaken | (dat zij) opmaakten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
maak op | maakt op |
Participles | |
Present participle | Past participle |
opmakend, opmakende | (hebben) opgemaakt |
English | impose |
---|---|
Esperanto | impozi |
German | umbrechen; ausschießen |
Spanish | imponer |