| Part of speech | verb |
|---|---|
| Pronunciation | /ˈstrɛɪ̯kə(n)/ |
| Hyphenation | strij·ken |
| Indicative mood | |
|---|---|
| Present tense | Past tense |
| (ik) strijk | (ik) streek |
| (jij) strijkt | (jij) streek |
| (hij) strijkt | (hij) streek |
| (wij) strijken | (wij) streken |
| (jullie) strijken | (jullie) streken |
| (gij) strijkt | (gij) streekt |
| (zij) strijken | (zij) streken |
| Subjunctive mood | |
| Present tense | Past tense |
| (dat ik) strijke | (dat ik) streke |
| (dat jij) strijke | (dat jij) streke |
| (dat hij) strijke | (dat hij) streke |
| (dat wij) strijken | (dat wij) streken |
| (dat jullie) strijken | (dat jullie) streken |
| (dat gij) strijket | (dat gij) streket |
| (dat zij) strijken | (dat zij) streken |
| Imperative mood | |
| Singular/Plural | Plural |
| strijk | strijkt |
| Participles | |
| Present participle | Past participle |
| strijkend, strijkende | (hebben) gestreken |