Synonyms: afrijden, uitlopen, uitvaren, wegvaren
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈʋɛxrɛi̯də(n)/ |
|---|
| Hyphenation | weg·rij·den |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) rij weg, rijd weg | (ik) reed weg |
| (jij) rijdt weg | (jij) reed weg |
| (hij) rijdt weg | (hij) reed weg |
| (wij) rijden weg | (wij) reden weg |
| (jullie) rijden weg | (jullie) reden weg |
| (gij) rijdt weg | (gij) reedt weg |
| (zij) rijden weg | (zij) reden weg |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) wegrijde | (dat ik) wegrede |
| (dat jij) wegrijde | (dat jij) wegrede |
| (dat hij) wegrijde | (dat hij) wegrede |
| (dat wij) wegrijden | (dat wij) wegreden |
| (dat jullie) wegrijden | (dat jullie) wegreden |
| (dat gij) wegrijdet | (dat gij) wegredet |
| (dat zij) wegrijden | (dat zij) wegreden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| rij weg, rijd weg | rijdt weg |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| wegrijdend, wegrijdende | (zijn) weggereden |
Daarna ging hij in zijn auto zitten en reed weg.
De vierde inzittende was daarop met de wagen weer weggereden.