Synonyms: absent zijn, afwezig zijn, verstek laten gaan
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ondˈbrekə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ont·bre·ken |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) ontbreek | (ik) ontbrak |
| (jij) ontbreekt | (jij) ontbrak |
| (hij) ontbreekt | (hij) ontbrak |
| (wij) ontbreken | (wij) ontbraken |
| (jullie) ontbreken | (jullie) ontbraken |
| (gij) ontbreekt | (gij) ontbraakt |
| (zij) ontbreken | (zij) ontbraken |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) ontbreke | (dat ik) ontbrake |
| (dat jij) ontbreke | (dat jij) ontbrake |
| (dat hij) ontbreke | (dat hij) ontbrake |
| (dat wij) ontbreken | (dat wij) ontbraken |
| (dat jullie) ontbreken | (dat jullie) ontbraken |
| (dat gij) ontbreket | (dat gij) ontbraket |
| (dat zij) ontbreken | (dat zij) ontbraken |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| ontbreek | ontbreekt |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| ontbrekend, ontbrekende | (hebben) ontbroken |