Synonyms: mijden, omzéílen, uit de weg gaan, vermijden
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ɔnˈtʋɛi̯kə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ont·wij·ken |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) ontwijk | (ik) ontweek |
| (jij) ontwijkt | (jij) ontweek |
| (hij) ontwijkt | (hij) ontweek |
| (wij) ontwijken | (wij) ontweken |
| (jullie) ontwijken | (jullie) ontweken |
| (gij) ontwijkt | (gij) ontweekt |
| (zij) ontwijken | (zij) ontweken |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) ontwijke | (dat ik) ontweke |
| (dat jij) ontwijke | (dat jij) ontweke |
| (dat hij) ontwijke | (dat hij) ontweke |
| (dat wij) ontwijken | (dat wij) ontweken |
| (dat jullie) ontwijken | (dat jullie) ontweken |
| (dat gij) ontwijket | (dat gij) ontweket |
| (dat zij) ontwijken | (dat zij) ontweken |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| ontwijk | ontwijkt |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| ontwijkend, ontwijkende | (hebben) ontweken |