Synonyms: eropuit gaan, uitgaan, uitlopen, uitstijgen, uittreden
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈœʏ̯̯tstɑpə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | uit·stap·pen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) stap uit | (ik) stapte uit |
| (jij) stapt uit | (jij) stapte uit |
| (hij) stapt uit | (hij) stapte uit |
| (wij) stappen uit | (wij) stapten uit |
| (gij) stapt uit | (gij) staptet uit |
| (zij) stappen uit | (zij) stapten uit |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) uitstappe | (dat ik) uitstapte |
| (dat jij) uitstappe | (dat jij) uitstapte |
| (dat hij) uitstappe | (dat hij) uitstapte |
| (dat wij) uitstappen | (dat wij) uitstapten |
| (dat gij) uitstappet | (dat gij) uitstaptet |
| (dat zij) uitstappen | (dat zij) uitstapten |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| stap uit | stapt uit |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| uitstappend, uitstappende | (zijn) uitgestapt |
De drie metgezellen stapten uit.
Toen stapten ze beiden uit de auto.
Duurt het nog lang voordat jullie me helpen uitstappen?