Synonym: afscheiden
| Part of speech | verb |
|---|
| Indicative mood | |
|---|---|
| Present tense | Past tense |
| (ik) scheid uit | (ik) scheidde uit |
| (jij) scheidt uit | (jij) scheidde uit |
| (hij) scheidt uit | (hij) scheidde uit |
| (wij) scheiden uit | (wij) scheidden uit |
| (gij) scheidt uit | (gij) scheiddet uit |
| (zij) scheiden uit | (zij) scheidden uit |
| Subjunctive mood | |
| Present tense | Past tense |
| (dat ik) uitscheide | (dat ik) uitscheidde |
| (dat jij) uitscheide | (dat jij) uitscheidde |
| (dat hij) uitscheide | (dat hij) uitscheidde |
| (dat wij) uitscheiden | (dat wij) uitscheidden |
| (dat gij) uitscheidet | (dat gij) uitscheiddet |
| (dat zij) uitscheiden | (dat zij) uitscheidden |
| Participles | |
| Present participle | Past participle |
| uitscheidend, uitscheidende | (hebben) uitgescheden |