Synonyms: aan stukken scheuren, doorscheuren, vaneenscheuren, verscheuren, uiteenscheuren
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /œʏ̯ˈtenrɛɪ̯tə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | uit·een·rij·ten |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) rijt uiteen | (ik) reet uiteen |
| (jij) rijt uiteen | (jij) reet uiteen |
| (hij) rijt uiteen | (hij) reet uiteen |
| (wij) rijten uiteen | (wij) reten uiteen |
| (jullie) rijten uiteen | (jullie) reten uiteen |
| (gij) rijt uiteen | (gij) reet uiteen |
| (zij) rijten uiteen | (zij) reten uiteen |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) uiteenrijte | (dat ik) uiteenrete |
| (dat jij) uiteenrijte | (dat jij) uiteenrete |
| (dat hij) uiteenrijte | (dat hij) uiteenrete |
| (dat wij) uiteenrijten | (dat wij) uiteenreten |
| (dat jullie) uiteenrijten | (dat jullie) uiteenreten |
| (dat gij) uiteenrijtet | (dat gij) uiteenretet |
| (dat zij) uiteenrijten | (dat zij) uiteenreten |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| rijt uiteen | rijt uiteen |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| uiteenrijtend, uiteenrijtende | (hebben) uiteengereten |