| Part of speech | verb |
|---|---|
| Pronunciation | /ˈɔpstɛɪ̯ɣə(n)/ |
| Hyphenation | op·stij·gen |
| Indicative mood | |
|---|---|
| Present tense | Past tense |
| (ik) stijg op | (ik) steeg op |
| (jij) stijgt op | (jij) steeg op |
| (hij) stijgt op | (hij) steeg op |
| (wij) stijgen op | (wij) stegen op |
| (gij) stijgt op | (gij) steegt op |
| (zij) stijgen op | (zij) stegen op |
| Subjunctive mood | |
| Present tense | Past tense |
| (dat ik) opstijge | (dat ik) opstege |
| (dat jij) opstijge | (dat jij) opstege |
| (dat hij) opstijge | (dat hij) opstege |
| (dat wij) opstijgen | (dat wij) opstegen |
| (dat gij) opstijget | (dat gij) opsteget |
| (dat zij) opstijgen | (dat zij) opstegen |
| Imperative mood | |
| Singular/Plural | Plural |
| stijg op | stijgt op |
| Participles | |
| Present participle | Past participle |
| opstijgend, opstijgende | (zijn) opgestegen |