Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈstrœy̯kələ(n)/ |
Hyphenation | strui·ke·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) struikel | (ik) struikelde |
(jij) struikelt | (jij) struikelde |
(hij) struikelt | (hij) struikelde |
(wij) struikelen | (wij) struikelden |
(jullie) struikelen | (jullie) struikelden |
(gij) struikelt | (gij) struikeldet |
(zij) struikelen | (zij) struikelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) struikele | (dat ik) struikelde |
(dat jij) struikele | (dat jij) struikelde |
(dat hij) struikele | (dat hij) struikelde |
(dat wij) struikelen | (dat wij) struikelden |
(dat jullie) struikelen | (dat jullie) struikelden |
(dat gij) struikelet | (dat gij) struikeldet |
(dat zij) struikelen | (dat zij) struikelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
struikel | struikelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
struikelend, struikelende | (zijn) gestruikeld |
English | stumble |
---|---|
Esperanto | duonfali; faleti; stumbli |
German | straucheln; stolpern |
Spanish | tropezar |
Swedish | snava; snubbla |