Synonyms: affronteren, beledigen, krenken, schelden, schelden op
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈœy̯tsxɛldə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | uitschelden |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) scheld uit | (ik) schold uit |
| (jij) scheldt uit | (jij) schold uit |
| (hij) scheldt uit | (hij) schold uit |
| (wij) schelden uit | (wij) scholden uit |
| (jullie) schelden uit | (jullie) scholden uit |
| (gij) scheldt uit | (gij) scholdt uit |
| (zij) schelden uit | (zij) scholden uit |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) uitschelde | (dat ik) uitscholde |
| (dat jij) uitschelde | (dat jij) uitscholde |
| (dat hij) uitschelde | (dat hij) uitscholde |
| (dat wij) uitschelden | (dat wij) uitscholden |
| (dat jullie) uitschelden | (dat jullie) uitscholden |
| (dat gij) uitscheldet | (dat gij) uitscholdet |
| (dat zij) uitschelden | (dat zij) uitscholden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| scheld uit | scheldt uit |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| uitscheldend, uitscheldende | (hebben) uitgescholden |