Synonyms: absent zijn, afwezig zijn, mankeren, schelen, schorten
Part of speech | verb |
---|
Pronunciation | /ondˈbrekə(n)/ |
---|
Hyphenation | ont·bre·ken |
---|
Conjugation
Indicative mood |
---|
Present tense | Past tense |
---|
(ik) ontbreek | (ik) ontbrak |
(jij) ontbreekt | (jij) ontbrak |
(hij) ontbreekt | (hij) ontbrak |
(wij) ontbreken | (wij) ontbraken |
(jullie) ontbreken | (jullie) ontbraken |
(gij) ontbreekt | (gij) ontbraakt |
(zij) ontbreken | (zij) ontbraken |
Subjunctive mood |
---|
Present tense | Past tense |
---|
(dat ik) ontbreke | (dat ik) ontbrake |
(dat jij) ontbreke | (dat jij) ontbrake |
(dat hij) ontbreke | (dat hij) ontbrake |
(dat wij) ontbreken | (dat wij) ontbraken |
(dat jullie) ontbreken | (dat jullie) ontbraken |
(dat gij) ontbreket | (dat gij) ontbraket |
(dat zij) ontbreken | (dat zij) ontbraken |
Imperative mood |
---|
Singular/Plural | Plural |
---|
ontbreek | ontbreekt |
Participles |
---|
Present participle | Past participle |
---|
ontbrekend, ontbrekende | (hebben) ontbroken |