Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /kɔreˈlerə(n)/, /kɔrəˈlerə(n)/ |
Hyphenation | cor·re·le·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) correleer | (ik) correleerde |
(jij) correleert | (jij) correleerde |
(hij) correleert | (hij) correleerde |
(wij) correleren | (wij) correleerden |
(jullie) correleren | (jullie) correleerden |
(gij) correleert | (gij) correleerdet |
(zij) correleren | (zij) correleerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) correlere | (dat ik) correleerde |
(dat jij) correlere | (dat jij) correleerde |
(dat hij) correlere | (dat hij) correleerde |
(dat wij) correleren | (dat wij) correleerden |
(dat jullie) correleren | (dat jullie) correleerden |
(dat gij) correleret | (dat gij) correleerdet |
(dat zij) correleren | (dat zij) correleerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
correleer | correleert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
correlerend, correlerende | (hebben) gecorreleerd |
English | correlate |
---|---|
Esperanto | korelativigi; korelacii |