Synonyms: bewusteloos raken, bezwijmen, het bewustzijn verliezen, in zwijm vallen, zwijmen, in katzwijm vallen, van zijn stokje gaan
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈflɑu̯̯vɑlə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | flauw·val·len |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) val flauw | (ik) viel flauw |
| (jij) valt flauw | (jij) viel flauw |
| (hij) valt flauw | (hij) viel flauw |
| (wij) vallen flauw | (wij) vielen flauw |
| (jullie) vallen flauw | (jullie) vielen flauw |
| (gij) valt flauw | (gij) vielt flauw |
| (zij) vallen flauw | (zij) vielen flauw |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) flauwvalle | (dat ik) flauwviele |
| (dat jij) flauwvalle | (dat jij) flauwviele |
| (dat hij) flauwvalle | (dat hij) flauwviele |
| (dat wij) flauwvallen | (dat wij) flauwvielen |
| (dat jullie) flauwvallen | (dat jullie) flauwvielen |
| (dat gij) flauwvallet | (dat gij) flauwvielet |
| (dat zij) flauwvallen | (dat zij) flauwvielen |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| flauwvallend, flauwvallende | (zijn) flauwgevallen |
De vrouw van de gouveneur was flauwgevallen en zelfs de drie neven hadden niet de moeite genomen om haar bij te brengen.
Om de minste reden wordt er flauwgevallen, met de ogen gerold of worden de handen in opperste verbazing ineengeslagen.
Toen wij hem eindelijk bevrijd hadden, viel hij flauw.
Ze valt flauw!