Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /vorˈspɛlə(n)/ |
Hyphenation | voor·spel·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) voorspel | (ik) voorspelde |
(jij) voorspelt | (jij) voorspelde |
(hij) voorspelt | (hij) voorspelde |
(wij) voorspellen | (wij) voorspelden |
(jullie) voorspellen | (jullie) voorspelden |
(gij) voorspelt | (gij) voorspeldet |
(zij) voorspellen | (zij) voorspelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) voorspélle | (dat ik) voorspelde |
(dat jij) voorspélle | (dat jij) voorspelde |
(dat hij) voorspélle | (dat hij) voorspelde |
(dat wij) voorspellen | (dat wij) voorspelden |
(dat jullie) voorspellen | (dat jullie) voorspelden |
(dat gij) voorspellet | (dat gij) voorspeldet |
(dat zij) voorspellen | (dat zij) voorspelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
voorspel | voorspelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
voorspellend, voorspellende | (hebben) voorspeld |