Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɪmblɪkə(n)/ |
Hyphenation | in·blik·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) blik in | (ik) blikte in |
(jij) blikt in | (jij) blikte in |
(hij) blikt in | (hij) blikte in |
(wij) blikken in | (wij) blikten in |
(jullie) blikken in | (jullie) blikten in |
(gij) blikt in | (gij) bliktet in |
(zij) blikken in | (zij) blikten in |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) inblikke | (dat ik) inblikte |
(dat jij) inblikke | (dat jij) inblikte |
(dat hij) inblikke | (dat hij) inblikte |
(dat wij) inblikken | (dat wij) inblikten |
(dat jullie) inblikken | (dat jullie) inblikten |
(dat gij) inblikket | (dat gij) inbliktet |
(dat zij) inblikken | (dat zij) inblikten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
blik in | blikt in |
Participles | |
Present participle | Past participle |
inblikkend, inblikkende | (hebben) ingeblikt |
English | can; tin |
---|---|
Esperanto | enladigi |