Die avond speet het me dat ik niet heimelijk de ivoren beeltenis uit Klenzes zak genomen had toen hij mij verliet, want de herinnering eraan fascineerde me.
Het volgende ogenblik was hij zijn ivoren stoel uit en stond tegenover de deur.
Op de stenen tafel voor haar stond een ivoren crucifex en ernaast lag een missaal met rijk versierde bladzijden en gouden sloten.
Crovak haalde de ivoren fluit te voorschijn.