Synonyme: waggelen, wiebelen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈʋɑŋkələ(n)/ |
Trennung | wan·ke·len |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) wankel | (ik) wankelde |
(jij) wankelt | (jij) wankelde |
(hij) wankelt | (hij) wankelde |
(wij) wankelen | (wij) wankelden |
(jullie) wankelen | (jullie) wankelden |
(gij) wankelt | (gij) wankeldet |
(zij) wankelen | (zij) wankelden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) wankele | (dat ik) wankelde |
(dat jij) wankele | (dat jij) wankelde |
(dat hij) wankele | (dat hij) wankelde |
(dat wij) wankelen | (dat wij) wankelden |
(dat jullie) wankelen | (dat jullie) wankelden |
(dat gij) wankelet | (dat gij) wankeldet |
(dat zij) wankelen | (dat zij) wankelden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
wankel | wankelt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
wankelend, wankelende | (hebben) gewankeld |
Afrikaans | wankel |
---|---|
Dänisch | tøve |
Deutsch | taumeln; wackeln; zagen; zaudern; zögern |
Englisch | waver; falter; rock; stagger; totter; vacillate |
Esperanto | ŝanceliĝi |
Färöerisch | ridla; sveiggja |
Französisch | barguigner; hésiter |
Italienisch | esitare; titubare |
Portugiesisch | hesitar; vacilar |
Saterfriesisch | duusje; nulje; slakkerje; suumje; swabbelje; swonkje; swooie; trieselje; tuntelje; tuumelje; wiggelje; wriggelje |
Spanisch | titubear; vacilar |
Tschechisch | váhat |
Westfriesisch | skytskoarje; wifkje |