Synonym: ontkiemen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈkimə(n)/ |
Trennung | kie·men |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) kiem | (ik) kiemde |
(jij) kiemt | (jij) kiemde |
(hij) kiemt | (hij) kiemde |
(wij) kiemen | (wij) kiemden |
(jullie) kiemen | (jullie) kiemden |
(gij) kiemt | (gij) kiemdet |
(zij) kiemen | (zij) kiemden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) kieme | (dat ik) kiemde |
(dat jij) kieme | (dat jij) kiemde |
(dat hij) kieme | (dat hij) kiemde |
(dat wij) kiemen | (dat wij) kiemden |
(dat jullie) kiemen | (dat jullie) kiemden |
(dat gij) kiemet | (dat gij) kiemdet |
(dat zij) kiemen | (dat zij) kiemden |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
kiemend, kiemende | (zijn) gekiemd |
Deutsch | ausschlagen; keimen; sprießen; sprossen |
---|---|
Englisch | germinate |
Esperanto | ĝermi |
Färöerisch | næla |
Französisch | germer |
Latein | germinare |
Portugiesisch | brotar; germinar |
Saterfriesisch | kiene; kienje; spruutje; uutslo |