Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /simyˈleːrə(n)/ |
Trennung | si·mu·le·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) simuleer | (ik) simuleerde |
(jij) simuleert | (jij) simuleerde |
(hij) simuleert | (hij) simuleerde |
(wij) simuleren | (wij) simuleerden |
(jullie) simuleren | (jullie) simuleerden |
(gij) simuleert | (gij) simuleerdet |
(zij) simuleren | (zij) simuleerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) simulere | (dat ik) simuleerde |
(dat jij) simulere | (dat jij) simuleerde |
(dat hij) simulere | (dat hij) simuleerde |
(dat wij) simuleren | (dat wij) simuleerden |
(dat jullie) simuleren | (dat jullie) simuleerden |
(dat gij) simuleret | (dat gij) simuleerdet |
(dat zij) simuleren | (dat zij) simuleerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
simuleer | simuleert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
simulerend, simulerende | (hebben) gesimuleerd |
Dänisch | simulere |
---|---|
Englisch | simulate |
Esperanto | simuli |
Färöerisch | látast |
Katalanisch | simular |