Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɣəˈlɛi̯k/ |
Trennung | ge·lij·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) gelijk | (ik) gelijkte |
(jij) gelijkt | (jij) gelijkte |
(hij) gelijkt | (hij) gelijkte |
(wij) gelijken | (wij) gelijkten |
(jullie) gelijken | (jullie) gelijkten |
(gij) gelijkt | (gij) gelijktet |
(zij) gelijken | (zij) gelijkten |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) gelijke | (dat ik) gelijkte |
(dat jij) gelijke | (dat jij) gelijkte |
(dat hij) gelijke | (dat hij) gelijkte |
(dat wij) gelijken | (dat wij) gelijkten |
(dat jullie) gelijken | (dat jullie) gelijkten |
(dat gij) gelijket | (dat gij) gelijktet |
(dat zij) gelijken | (dat zij) gelijkten |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
gelijkend, gelijkende | (hebben) gelijkt |
Afrikaans | lyk soos |
---|---|
Dänisch | ligne |
Deutsch | ähneln; gleichen |
Englisch | resemble |
Esperanto | simili; simili al |
Färöerisch | líkjast |
Französisch | rejoindre; ressembler |
Isländisch | líkjast |
Italienisch | rassomiglare |
Norwegisch | ligne |
Papiamento | liga; parse |
Saterfriesisch | glieke; gliekje; liekje |
Schwedisch | likna |
Spanisch | parecerse |
Tschechisch | podobat se |
Türkisch | benzemek; andırmak |
Westfriesisch | lykje |