Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɪmbrekə(n)/ |
Trennung | in·bre·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) breek in | (ik) brak in |
(jij) breekt in | (jij) brak in |
(hij) breekt in | (hij) brak in |
(wij) breken in | (wij) braken in |
(jullie) breken in | (jullie) braken in |
(gij) breekt in | (gij) braakt in |
(zij) breken in | (zij) braken in |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) inbreke | (dat ik) inbrake |
(dat jij) inbreke | (dat jij) inbrake |
(dat hij) inbreke | (dat hij) inbrake |
(dat wij) inbreken | (dat wij) inbraken |
(dat jullie) inbreken | (dat jullie) inbraken |
(dat gij) inbreket | (dat gij) inbraket |
(dat zij) inbreken | (dat zij) inbraken |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
breek in | breekt in |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
inbrekend, inbrekende | (hebben) ingebroken |
Deutsch | einbrechen |
---|---|
Englisch | commit burglary |
Esperanto | rompŝteli |
Schwedisch | inbryta |
Thai | ขโมย |