Synonyme: in opstand komen, muiten
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /rəbɛˈlerə(n)/ |
|---|
| Trennung | re·bel·le·ren |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) rebelleer | (ik) rebelleerde |
| (jij) rebelleert | (jij) rebelleerde |
| (hij) rebelleert | (hij) rebelleerde |
| (wij) rebelleren | (wij) rebelleerden |
| (jullie) rebelleren | (jullie) rebelleerden |
| (gij) rebelleert | (gij) rebelleerdet |
| (zij) rebelleren | (zij) rebelleerden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) rebellere | (dat ik) rebelleerde |
| (dat jij) rebellere | (dat jij) rebelleerde |
| (dat hij) rebellere | (dat hij) rebelleerde |
| (dat wij) rebelleren | (dat wij) rebelleerden |
| (dat jullie) rebelleren | (dat jullie) rebelleerden |
| (dat gij) rebelleret | (dat gij) rebelleerdet |
| (dat zij) rebelleren | (dat zij) rebelleerden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| rebelleer | rebelleert |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| rebellerend, rebellerende | (hebben) gerebelleerd |