Synonyme: aanharken, harken, opharken, rijven
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) kam uit | (ik) kamde uit |
| (jij) kamt uit | (jij) kamde uit |
| (hij) kamt uit | (hij) kamde uit |
| (wij) kammen uit | (wij) kamden uit |
| (jullie) kammen uit | (jullie) kamden uit |
| (gij) kamt uit | (gij) kamdet uit |
| (zij) kammen uit | (zij) kamden uit |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) uitkamme | (dat ik) uitkamde |
| (dat jij) uitkamme | (dat jij) uitkamde |
| (dat hij) uitkamme | (dat hij) uitkamde |
| (dat wij) uitkammen | (dat wij) uitkamden |
| (dat jullie) uitkammen | (dat jullie) uitkamden |
| (dat gij) uitkammet | (dat gij) uitkamdet |
| (dat zij) uitkammen | (dat zij) uitkamden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| kam uit | kamt uit |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| uitkammend, uitkammende | (hebben) uitgekamd |