Synonym: bestraffen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈstrɑfə(n)/ |
Trennung | straf·fen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) straf | (ik) strafte |
(jij) straft | (jij) strafte |
(hij) straft | (hij) strafte |
(wij) straffen | (wij) straften |
(jullie) straffen | (jullie) straften |
(gij) straft | (gij) straftet |
(zij) straffen | (zij) straften |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) straffe | (dat ik) strafte |
(dat jij) straffe | (dat jij) strafte |
(dat hij) straffe | (dat hij) strafte |
(dat wij) straffen | (dat wij) straften |
(dat jullie) straffen | (dat jullie) straften |
(dat gij) straffet | (dat gij) straftet |
(dat zij) straffen | (dat zij) straften |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
straf | straft |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
straffend, straffende | (hebben) gestraft |
Afrikaans | straf |
---|---|
Albanisch | dënoj |
Dänisch | straffe |
Deutsch | ahnden; strafen; bestrafen; züchtigen |
Englisch | punish; penalize |
Esperanto | puni |
Färöerisch | revsa |
Finnisch | rangaista |
Französisch | punir |
Italienisch | castigare; punire |
Katalanisch | castigar; punir |
Latein | plectere; punire |
Malaiisch | menghukum |
Papiamento | kastigá |
Polnisch | karać |
Portugiesisch | castigar; punir |
Saterfriesisch | bestroafje; stroafje |
Schwedisch | bestraffa; näpsa; straffa |
Spanisch | castigar |
Suaheli | ‐adhibisha; ‐adhibu |
Tschechisch | trestat |
Westfriesisch | bestraffe; straffe |