Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈpepərə(n)/ |
Trennung | pe·pe·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) peper | (ik) peperde |
(jij) pepert | (jij) peperde |
(hij) pepert | (hij) peperde |
(wij) peperen | (wij) peperden |
(jullie) peperen | (jullie) peperden |
(gij) pepert | (gij) peperdet |
(zij) peperen | (zij) peperden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) pepere | (dat ik) peperde |
(dat jij) pepere | (dat jij) peperde |
(dat hij) pepere | (dat hij) peperde |
(dat wij) peperen | (dat wij) peperden |
(dat jullie) peperen | (dat jullie) peperden |
(dat gij) peperet | (dat gij) peperdet |
(dat zij) peperen | (dat zij) peperden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
peper | pepert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
peperend, peperende | (hebben) gepeperd |
Deutsch | pfeffern |
---|---|
Englisch | pepper |
Esperanto | pipri |
Portugiesisch | apimentar |
Saterfriesisch | Pieper |