Synonyme: gedogen, permitteren, toelaten, toestaan, veroorloven
Wortart | Verb |
---|
Aussprache | /vərˈɣɵnə(n)/ |
---|
Trennung | ver·gun·nen |
---|
Konjugation
Indikativ |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(ik) vergun | (ik) vergunde |
(jij) vergunt | (jij) vergunde |
(hij) vergunt | (hij) vergunde |
(wij) vergunnen | (wij) vergunden |
(jullie) vergunnen | (jullie) vergunden |
(gij) vergunt | (gij) vergundet |
(zij) vergunnen | (zij) vergunden |
Konjunktiv |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(dat ik) vergunne | (dat ik) vergunde |
(dat jij) vergunne | (dat jij) vergunde |
(dat hij) vergunne | (dat hij) vergunde |
(dat wij) vergunnen | (dat wij) vergunden |
(dat jullie) vergunnen | (dat jullie) vergunden |
(dat gij) vergunnet | (dat gij) vergundet |
(dat zij) vergunnen | (dat zij) vergunden |
Imperativ |
---|
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
---|
vergun | vergunt |
Partizipien |
---|
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
---|
vergunnend, vergunnende | (hebben) vergund |
Het spreken is u vergund.
Ik heb eigenlijk niets over deze koepel te zeggen, maar mijn oom zal het mij niet ten kwade duiden dat ik voor een ogenblik in zijn rechten treed en u een schuilplaats vergun.