Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈsxrɛi̯də(n)/ |
Trennung | schrij·den |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) schrijd | (ik) schreed |
(jij) schrijdt | (jij) schreed |
(hij) schrijdt | (hij) schreed |
(wij) schrijden | (wij) schreden |
(jullie) schrijden | (jullie) schreden |
(gij) schrijdt | (gij) schreedt |
(zij) schrijden | (zij) schreden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) schrijde | (dat ik) schrede |
(dat jij) schrijde | (dat jij) schrede |
(dat hij) schrijde | (dat hij) schrede |
(dat wij) schrijden | (dat wij) schreden |
(dat jullie) schrijden | (dat jullie) schreden |
(dat gij) schrijdet | (dat gij) schredet |
(dat zij) schrijden | (dat zij) schreden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
schrijd | schrijdt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
schrijdend, schrijdende | (hebben/zijn) geschreden |
Deutsch | ausschreiten |
---|---|
Englisch | stalk; stride |
Esperanto | paŝegi |
Saterfriesisch | treede |