Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɔksiˈderə(n)/ |
Trennung | oxi·de·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) oxideer | (ik) oxideerde |
(jij) oxideert | (jij) oxideerde |
(hij) oxideert | (hij) oxideerde |
(wij) oxideren | (wij) oxideerden |
(jullie) oxideren | (jullie) oxideerden |
(gij) oxideert | (gij) oxideerdet |
(zij) oxideren | (zij) oxideerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) oxidere | (dat ik) oxideerde |
(dat jij) oxidere | (dat jij) oxideerde |
(dat hij) oxidere | (dat hij) oxideerde |
(dat wij) oxideren | (dat wij) oxideerden |
(dat jullie) oxideren | (dat jullie) oxideerden |
(dat gij) oxideret | (dat gij) oxideerdet |
(dat zij) oxideren | (dat zij) oxideerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
oxideer | oxideert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
oxiderend, oxiderende | (hebben) geoxideerd |
Dänisch | oxydere |
---|---|
Deutsch | oxydieren |
Englisch | oxidize |
Esperanto | oksidi |
Schwedisch | oxidera |