Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈrumə(n)/ |
Trennung | roe·men |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) roem | (ik) roemde |
(jij) roemt | (jij) roemde |
(hij) roemt | (hij) roemde |
(wij) roemen | (wij) roemden |
(jullie) roemen | (jullie) roemden |
(gij) roemt | (gij) roemdet |
(zij) roemen | (zij) roemden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) roeme | (dat ik) roemde |
(dat jij) roeme | (dat jij) roemde |
(dat hij) roeme | (dat hij) roemde |
(dat wij) roemen | (dat wij) roemden |
(dat jullie) roemen | (dat jullie) roemden |
(dat gij) roemet | (dat gij) roemdet |
(dat zij) roemen | (dat zij) roemden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
roem | roemt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
roemend, roemende | (hebben) geroemd |
Esperanto | anonci samebleman serion |
---|