Synonyme: bevreemden, verbazen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /vərˈʋɔndərə(n)/ |
Trennung | ver·won·de·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verwonder | (ik) verwonderde |
(jij) verwondert | (jij) verwonderde |
(hij) verwondert | (hij) verwonderde |
(wij) verwonderen | (wij) verwonderden |
(jullie) verwonderen | (jullie) verwonderden |
(gij) verwondert | (gij) verwonderdet |
(zij) verwonderen | (zij) verwonderden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) verwondere | (dat ik) verwonderde |
(dat jij) verwondere | (dat jij) verwonderde |
(dat hij) verwondere | (dat hij) verwonderde |
(dat wij) verwonderen | (dat wij) verwonderden |
(dat jullie) verwonderen | (dat jullie) verwonderden |
(dat gij) verwonderet | (dat gij) verwonderdet |
(dat zij) verwonderen | (dat zij) verwonderden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
verwonder | verwondert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
verwonderend, verwonderende | (hebben) verwonderd |
Deutsch | in Verwunderung setzen; verwundern |
---|---|
Englisch | astonish |
Esperanto | mirigi |
Französisch | étonner |
Italienisch | sbalordire |
Polnisch | zadziwiać |
Portugiesisch | admirar; atordoar; estontear |
Saterfriesisch | ferwunnerje |
Schwedisch | förvåna |
Spanisch | admirar; asombrar |
Westfriesisch | ferbaze |