Synonyme: onteren, ontmaagden, schenden
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ɔntˈʋɛi̯də(n)/ |
|---|
| Trennung | ont·wij·den |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) ontwijd | (ik) ontwijdde |
| (jij) ontwijdt | (jij) ontwijdde |
| (hij) ontwijdt | (hij) ontwijdde |
| (wij) ontwijden | (wij) ontwijdden |
| (jullie) ontwijden | (jullie) ontwijdden |
| (gij) ontwijdt | (gij) ontwijddet |
| (zij) ontwijden | (zij) ontwijdden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) ontwijde | (dat ik) ontwijdde |
| (dat jij) ontwijde | (dat jij) ontwijdde |
| (dat hij) ontwijde | (dat hij) ontwijdde |
| (dat wij) ontwijden | (dat wij) ontwijdden |
| (dat jullie) ontwijden | (dat jullie) ontwijdden |
| (dat gij) ontwijdet | (dat gij) ontwijddet |
| (dat zij) ontwijden | (dat zij) ontwijdden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| ontwijd | ontwijdt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| ontwijdend, ontwijdende | (hebben) ontwijd |